وفات حضرت معصومه سلام الله علیها تسلیت باد
«زندگی نامه حضرت معصومه سلام الله علیها»
نام حضرت معصومه «فاطمه کبـــرا» است و لقب ایشان معصومه است چرا که امام کاظم علیه السلام ۳ دختر به نام فاطمه داشتند که ایشان بزرگترینشان بود.
ایشان فرزند امام کاظم علیه السلام هستند و برادرشان امام رضا علیه السلام است.
در بزرگی ایشان همین بس که دختر امام و خواهر امام و عمّه امام هستند و بانویی بسیار پاک و مُنزٌه هستند به همین دلیل لقب ایشان « معصــومه » می باشد.
سال ها قبل از تولد ایشان امام صادق علیه السلام درباره مقام و منزلت ایشان چنین فرمودند:برای خدا حرمی است که آن مکه می باشد و برای رسول خدا (ص) حرمی است که آن مدینه و برای امیرالمومنین علیه السلام حرمی است که آن کوفه می باشد و برای ما حرمی است که آن قم می باشد. به زودی فرزندی از فرزندان من به نام فاطمه در آن جا دفن می شود؛ هر کس او را زیارت کند، بهشت بر او واجب می شود.
سال تولد آن حضرت:
حضرت معصومهعلیهاالسلام در مدینه منوّره حدوداً ۱ ذی القعده سال ۱۷۳ به دنیا آمدند.
نام مادر حضرت معصومه سلام الله علیها:
مادر آن حضرت بانوی بزرگواری به نام « نجمه خاتون » بود.
لقب حضرت معصومه را برادرشان امام رضا علیه السلام برایشان نهادند.
زندگی نامه حضرت معصومه سلام الله علیها:
ایشان بیش از ده بهار (۱۰ سال ) از عمر شریفشان نگذشته بود که پدر بزرگوارشان با زهر جفا در زندان هارون به شهادت رسیدند و دریایی از غم بر دلشان فرو ریخت.
در این غم تنها تسلیشان برادرشان امام رضا علیه السلام بود.
ناگهان مامون در سال ۲۰۰ه.ق دستور داد تا امام رضا علیه السلام را از کانون خانواده جدا کنند و ایشان را به زور به اقامت اجباری در خراسان وادار نمودند.
حضرت معصومه علیها السلام یک سال دوری برادر را تحمل کرد.
بعد از یک سال دوری ایشان تصمیم گرفتند با برادرهایشان به دیدن امام رضا علیه السلام بروند.
کاروان حضرت معصومه سلام الله علیها به شهر ساوه رسید و عده ای سربازان حکومتی که به ساوه آمده بودند با کاروان حضرت جنگیدند که تقریباً همه مردان کاروان به شهادت رسیدند، و حتی به نقلی حضرت معصومه سلام الله علیها را نیز مسموم کردند.
ایشان از غم و اندوه و مسمویت از زهر جفا مریض شدند و دیگر قدرت رفتن به خراسان را نداشتند و چون از پدر بزرگوارشان شنیده بودند که شهر قم مرکز شیعیان است راهی شهر قم در نزدیکی ساوه شدند.
ایشان بعد از ۱۷ روز اقامت در قم حالشان وخیم شد و در همان جا از دنیا رفتند و قبرستان بابِلان (حرم کنونی ) دفن کردند .
سن ایشان در زمان شهادت ۲۸ سال بود و در سال ۲۰۱ ه.ق از دنیا رفتند.
مشتاقان و دل سوختگان بعد از وفات ایشان، پیکر شریف آن حضرت را به سوی قبرستان بابلان تشییع و تدفین کردند.
سرانجام تقدير بر آن شد كه اين عاشق در فراق بماند و به وصال محبوب خود نرسد و بي آنكه محبوب خود را ببيند، جان را به جان آفرين تسليم كند.
حضرت معصومه (س) در حالي جان داد كه به شوق ديدار برادر و امام زمان خود و به عشق ولايت، سختي راه را به جان خريده و با پيمودن مسافتي طولاني از بيابانهاي گرم و سوزان سرزمين حجاز گذشته بود و سعي داشت خود را به امام و مقتدايش برساند و با اين هجرت خود پيام غربت برادر را در فضاي بين سرزمين حجاز تا سرزمين ايران طنين انداز كند و اين خبر را در تاريخ به ثبت برساند كه : «حضرت معصومه (س) جهت ديدار امام زمان خود عزم سفر نموده است» تا شايد شيعيان را بياموزد كه اگر امام را از مدينه به سرزمين غربت كشاندند، شما اجازه ندهيد كه او در غربت بماند.
حضرت معصومه (س)، در واقع شهيد راه ولايت است؛ زيرا «من مات علي حبّ آل محمدصلي الله عليه وآله وسلم مات شهيداً».
القاب حضرت معصومه سلام الله علیها:
چند لقب دیگر ایشان عبارت از: طاهره(پاکیزه)،مرضیه(مورد رضایت خدا) ، رضّیه(خشنود از خدا)،بِرّه(نیکو کار)،تقیّه(پرهیز کار)،سیده صدیقه(بانویی بسیار راستگو)،حمیده(ستوده) و … . است.